De puerorum educatione liber versibus, autore eodem. Venetiis 1547. Apud Petrum de Nicolinis de Sabio. 8, k. 6 nlb., 88, 1 nlb., inicjały, okładka kart. współcz.
Ślady zalania. Na k. tyt. odręczny podpis. Karta tyt. oryginalna, następne 4-ry karty w reprodukcji.  W kolofonie mylna data druku: 1567.
Actuarius Joannes (ca 1275-ca 1328) - bizantyjski fizyk i lekarz, syn Zachariasza. Żył na dworze cesarza Andronikusa II w Konstantynopolu. Zajmował się urynoterapią, mógł też zajmować się astrologią.
Alessandrini Giulio (1506-1590) - pisarz i tłumacz z greki na łacinę, nadworny lekarz Ferdynanda I, Maksymiliana II i Rudolfa II. 7.

Parisiis 1549. Impensis viduae Arnoldi Birkmanni. (12 x 8,5 cm), k. 224, opr. sk. z epoki.
Zapiski na wyklejkach i k. tyt., ślady niew. zawilg. Stan dobry. Tekst w języku greckim i łacińskim, 2 szpaltowo. Bajki poprzedzone biografią Ezopa pióra Maximo Planude. Oprawa: jasna skóra z tłoczeniami; otarcia i przetarcia oprawy. Ezop najdawniejszy z greckich bajkopisarzy (żył w VI w. p.n.e.), tłómaczony niemal na wszystkie języki świata. Wczesne wydanie. 1885.

Item Roberti Marantae Venusini disputationes eiusdem argumenti.... Cum indice copioso & accurato. Francofurti ad Moenum 1575. Apud Nicolaum Bassaeum. (16,5 x 10,5 cm), s. [16], 444, [44], drzeworyt wydawn. na k. tyt. i na ostatniej k. nieliczbowanej, inicjały w drzeworycie, opr. brązowa sk.
Błędy w paginacji. Na k. tyt. wpis własn. z epoki. Podkreślenia w tekście na paru kartach. Ślady zabrąz. i zaplam. Otarcia opr., ubytki skóry na okł. i grzbiecie opr. Grzbiet opr. 4-ro polowy. Pęknięcie przy grzbiecie.988.

a reuerendissimo domino Petro de Aliaco Cardinal Cameracensi, patribus olim oblatus in concilio Constantiensi congregatis, quod Christianissimus princeps Sigismundus Augustus conuocaret, non tam ob ecclesiae concordiam, quàm communis morum emendationis spe, quae quo minus processerit per hunc non stetit, sed per ecclesiasticos, Germanicae simplicitati imponente Romana astutia. [Basel? ca. 1525. Valentin Curio?]. (21 x 15,5 cm), k. [22], inicjały w drzewor., opr. kart. współcz.
Ślady niew. zawilg., wczesne zapiski na marginesach. Stan dobry. Jedno z ważniejszych dzieł o charakterze teologicznym francuskiego teologa, kardynała i astrologa Pierre d'Ailly lub Piotra z Ailly (ca. 1350 - 1420), uczestnika soborów w Pizie (1409) i Konstancji (1414-1418). Mentor Jana Gersona. Dzieło d'Aillyego "Imago Mundi" miało duży wpływ na Krzysztofa Kolumba. Rzadkie. 1419.

sanguinis dominici in Eucharistia, cum refutatione diuersarum circa hoc haereseon, opus pium iuxta ac doctum, nunquam antehac excusum. Ex Recognitione Des. Eras. Roterodami. Apvd Fribvrgvm Brisgoicvm 1530. Excvdebat Ioannes Emmevs Ivliacensis. 12°, [8], 103, [1] k. : inicj., marginalia. Opr. kart. (XIX w.).
Obcięcia barwione.  Algerus Leodiensis, zw. też Scholasticus ( -1131) - urodzony w 2-giej połowie XI w. teolog i kanonista. Diakon, scholastyk i kanonik w Leodium (Lüttich). W 1121 r. wstąpił do klasztoru w Cluny. Traktat teologiczny o prawdziwym Ciele i Krwi w Eucharystii. 10.

(Das ist mein Leib etc.) noch fest stehen, mehr denn ein blat vier gantzer Paragraphos vorsetzlich aussgelassen haben wie folget. (Magdeburg) 1549. (Michael Lotter). (20 x 15 cm), k. [12], okł. kart. współcz. 
Ślady niew. zawilg. Stan dobry.  Rzadkie dziełko ilustrujące polemikę protestanckich reformatorów. Tu współpracownik M. Lutra, Nicolaus Amsdorf (1483-1565) prowadzi dyskusję  z Martinem Bucer'em (1491-1551), w innym rozdziale komentuje pisma Lutra "De transsubstantiatione" z 1527 roku. Rzadkie.1171.

cui et follia, et columne quo facilius candido lectori cuncta pateant nuper acceserunt. Lugduni 1529. Impress... in officina... Iacobi Mareschal calcographi atque bibliopole Lug. (32 x 22 cm), k. [86], drzeworyt tyt., inicjały i drzeworyt na ostatniej stronie. (oraz)
Primus Tomus Summe Sancti Antonini Archiepiscopi Florentini Ordinis Praedivatorum.  Lugduni 1529. Impress... in officina... Iacobi Mareschal : impensis eius: & Vincentij de portonarijs. (32 x 22 cm), k. 154, drzeworyt tyt., inicjały i drzeworyt na ostatniej stronie. (oraz)
Secundus Tomus Summe Antonini Archiepiscopi Florentini Ordinis Praedivatorum.  Lugduni 1529. Impress... in officina... Iacobi Mareschal : impensis eius: & Vincentij de portonarijs. (32 x 22 cm), k. 199, drzeworyt tyt., inicjały i drzeworyt na ostatniej stronie, współopr. w 1 wol.,opr. sk. (XVII/XVIII w.) (oraz)
Tertia Pars Totius Summe Maioris Beati Antonini. (Lugduni) 1516. Magistrum Iohannem Cleyn. (30 x 20,5 cm), k. [303], inicjały w drzeworycie, opr. sk. (XVII/XVIII w.) (oraz)
Quarta Pars Totius Summe Maioris Beati Antonini. (Lugduni) 1511. Magistrum Iohannem Cleyn. (30 x 20,5 cm), k. [242], inicjały w drzeworycie, opr. sk. (XVII/XVIII w.)
Dzieło obejmuje 4 tomy w 3-ech wol. Wydanie mieszane. Oprawy z otarciami, pęknięcia przy grzbietach, narożniki z przetarciami, ślady niew. zawilg. i zabrązowień, zapiski z epoki, pieczęcie i exlibrisy: "Bibliotheca Seminarii Philadelpiensis St. Caroli Borromei". Antoninus, właść.  Antonino Pierozzi (1389 - 1459) - włoski dominikanin, arcybiskup Florencji, święty Kościoła katolickiego. Pozostawił po sobie wiele pism, największą sławę zjednały mu następujące dzieła: 1) „Summa confessionalis";  2) "Summa theologica", wielki traktat moralny (tu oferowany), oparty na ojcach Kościoła, scholastykach i soborach. 3) "Summa historialis", obszerna kronika wieków średnich, oraz historia Kościoła od stworzenia świata aż do czasów autora. Rzadkie. 1554.

Punica, sive Carthaginiensis, Syriaca, Parthica, Mithridatica,  Iberica, Annibalica, Celticae & Illyricae fragmenta quadem. Item de bellis ciuilibis libri V.  Henri Steph. (Estienne) annotationes... [Geneva] 1592. Eduted Henricus Stephanus (Estienne).  (34,5 x 21,5 cm), k. [6], s. X, [2], 767, [1], 72, k. [16], sygnet druk. w drzeworycie, opr. sk. z epoki lub nieco późniejsza.
Ślady niew. zawilg., wczesne zapiski na karcie tyt. i przedtyt. Tekst w j. greckim i lacińskim, otarcia oprawy, blok książki pękniety na grzbiecie. Historia Rzymska, główne dzieło greckiego historyka Appiana z Aleksandrii (ur.95 - zm.180), powstałe pod koniec jego życia. Nie jest wykluczone, że impulsem do napisania Historii były obchody związane z 900. rocznicą założenia miasta Rzym. Stąd można przyjąć, że prace na dziełem zostały ukończone jeszcze przed rokiem 163 n.e. Dzieło jest ważnym źródłem dla współczesnej historiografii (szczególnie dla okresu pomiędzy rokiem 167 a 68 p.n.e.). Relacja Appiana jest cenna, a źródła z których korzystał są wiarygodne, a sa to m.in. prace: Kwintusa Klaudiusza Kwadrygariusza, Lucjusza Kasjusza Heminę, łacińskiego historyka z II w. p.n.e., pamiętniki Cezara, relacjr Polibiusza, oficjalne dokumenty Oktawiana Augusta, i in. Dzieło wydał i opatrzył komentarzem Henryk II Estienne (1531-1598), wydawca, pisarz oraz wybitny hellenista i filolog. 1866.

Libri logicorum ad archetypos recogniti, cum nouis ad literam commentarijs, ad foelices primum Parisiorum, & communiter aliorum studiorum successus, in lucem prodeant, ferantque literis opem. Nunc ergo O iuuenes ex Aristotelico opere ceu ex proprio fonte purissimas haurite delibateque aquas : peregrinas autem tanquam viles lacunas insalubresque Trinacriae lacus deuitate. Omne enim malum studijs inseminatum fere est, quod authorum literis dimissis, ipsisque authoribus, ad vana glossemata sese totos contulere: et eos qui non essent authores (ac si apes fucos sequerentur) pro ducibus & delegerunt & secuti sunt. Sed nunc melius studiorum consulite rebus. Si autem dialecticam artem cum modestia suscipitis, consequens est, vt bonae disciplinae redeant omnes. Bonas autem disciplinas morum probitas & vitae decor commitatur omnis, omnisque virtus, quod summopere studijs & optamus, & imprecamur. Parisiis 1531. In aedibus Petri Vidouaei, e regione collegij Remensis. Folio, k. 271, liczne drzeworyty w tekście (w tym całostr.), wykresy, inicjały, marginalia, opr. psk. współcz.
Brakująca karta tyt. zastąpiona fotokopią. Karta 2 podklejona, u góry ślady zapisków. Obcięcia barwione. Niewielkie zabrudz. i ślady zalania. Pieczątka własnośc. Stan zachowania b. dobry. Arystoteles, m. in. twórca logiki formalnej, systemu, który w prawie niezmienionej formie przetrwał do dzisiejszych czasów. Dzieło (oryg. Organon) zawiera pisma Arystotelesa, w których sformułował zasady funkcjonowania języka i określił kategorie myśli oraz prawa, jakie rządzą poznaniem. W skład wchodzą: Kategorie, O interpretacji, O dowodach sofistycznych, Analityki pierwsze i wtórne, Topiki. Dzieło w tłumaczeniu na łacinę przez Boecjusza, przedm. i komentarze - Jacobus Faber Stapulensis. Boethius Anicius Manlius Torquatus Severinus (ca 475-524) - filozof, polityk i mąż stanu, tłumacz Arystotelesa i klasyków greckich; Lefčvre d'Etaples Jacques (1455-1537) - humanista, filozof, ksiądz i teolog katolicki. Rzadkie wydanie w drukarni Pierre Vidoue (14..-1543) - drukarza i księgarza uniwersyteckiego, który działał w latach 1510-1543. 13.

quibus cuncta fere quae Deus Opt. Max. homini contemplanda & usurpanda exhibuit adamussim complectuntur: creaturas inquam omnes, & sensu praeditas, quae animalia dicuntur, & sensus expertes, quas appellant plantas [...]. [T.1 - 2 w 1 wol.]. T. 1: Aristotelis Stagiritae De historia animalium [...] interprete Theodoro ; [T.2] : Theophrasti De historia plantarum [...] Theodoro Gaza interprete. Basileae 1534. Apud Andream Cratandrum. (32,5 x 22 cm),  (s. [40], 320, [10]; s. [28], 264, [2]) : inicj., winiety, marginalia, sygnet druk. (oraz)
ARISTOTELES, ALEXANDER Aphrodisiensis - Problematum Aristotelis sectiones duaedequadraginta ; Problematum Alexandri Aphrodisiei libri duo. Theodoro Gaza interprete [...]. Basileae 1537. [Apud Cratandrum]. (32,5 x 22 cm), k. [30], 92, inicj., nieliczne drzeworyty w tekście, winiety, sygnet druk., współopr., opr. sk. z epoki.
Oprawa naprawiana,  sk. brązowa, tłoczenia, złocony ornament. Grzbiet ze zwięzami i tłocz. Otarcia. 10 pierwszych kart z podklejonymi ubytkami  prawego dolnego narożnika. Ślady niew. zawilg. Na k. tyt. odręczny podpis.  Klocek introligatorski, zawiera dzieła Arystotelesa „O zwierzętach" i Teofrasta „O roślinach", oraz traktat teoretyczny Aleksandra z Afrodyzji „Problemy". Wszystkie dzieła w opracowaniu i z komentarzami Teodora Gazy.  Arystoteles ze Stagiry (384-322 a.C.) - grecki filozof, uczeń, a potem asystent Platona w Akademii Platońskiej, założyciel konkurencyjnej szkoły filozoficznej w Atenach, zw. Liceum ; Teofrast z Eresos (ca 370-287 a.C.) - grecki uczony i filozof, przyjaciel Arystotelesa, autor najwybitniejszych dzieł z dziedziny botaniki, uważany za prekursora ekologii i geografii roślin; Aleksander z Afrodyzji (II/III w.) -filozof neoarystotelicki, komentator i interpretator dzieł Arystotelesa ; Gazēs Theodōros (ca 1400-ca 1475) - grecki filolog, humanista, tłumaczył z jęz. greckiego na łaciński i odwrotnie ; Cratander Andreas (1490-1540) - drukarz (właściwe nazwisko Hartmann) pochodzący ze Strasburga; działał w Bazylei w latach 1518-1536. Bardzo rzadkie.620.

ac omnium quos hactenus videre contigit: exemplorum praesertim naturalium applicatione: facetorum sed castorum prouerbiorum salibus: & mirifica vbique erduditione refertissimi […]. Parrhisiis 1519.  In aedibus Iodoci Badii.  8,  k. [6], CXCVI, inicjały, sygnet druk. w drzeworycie, karta tyt. w kolorze czarnym i czerwonym, opr. sk. wtórna. 
Stan b. dobry. Opr. sk. biała ze złotymi obramieniami i szyldzikiem na grzbiecie. Zapiski atramentowe na k. tyt. Armandus de Bellevue, Bellovisu (?-ca 1334) – francuski dominikanin, filozof i teolog na dworze papieskim w Awinionie. Był uczniem Tomasza z Akwinu i pisał komentarze do jego dzieł. To dzieło zawiera kazania na cały rok. Bardzo ładny i rzadki druk u J. Badiusa. 15.

ut ab eruditis sine ulla offensatione & cum maiore lectionis operae pretio cognosci possint. Accessit index forum quae notatu digna sunt. Basileae 1546. Apud Hier. Frobenium. 12°, 335, [25] s. : il., inicj., winiet, sygnet druk.
Opr. 1/2 sk., nowa. Grzbiet ze zwięzami, tłoczony tytuł. Karta tyt. zastąpiona fotokopią, wyklejki nowe.
Arnobiusz Starszy z Sikki (zm. 330) - retor łaciński, początkowo prześladowca chrześcijan, późniejszy apologeta chrześcijaństwa. Książka stanowi jedyne dzieło, które przetrwało.621.

Et primo de institutione irregularis vite. [Venezia 1517.  Melchiorre Sessa il vecchio & Pietro Ravani!].  Impr.  per Merchiorem Sessam & Petrum de Rauannis socios. (15,5 x 11 cm),  k. [136], 1 ilustr. drzewor., inicj. tyt. drzewor., sygnet druk., opr. perg. z epoki. Druk w szpaltach. 
Ślady zawilg. i zabrudz. opr. Zapiski z epoki w tekście oraz na k. tyt. i  ostatniej str. Dzieło zawiera 62 homilie skierowane do eremitów i kapłanów. Augustyn z Hippony (354-430) - święty Kościoła katolickiego (błogosławiony prawosławny)  i doktor Kościoła, wczesnochrześcijański teolog, filozof, pisarz i organizator życia kościelnego. Na początku manichejczyk, potem neoplatonik i sceptyk, nawrócony na chrześcijaństwo przez Ambrożego. Rzadkie. A. 992.

Secunda editio. Paris 1536. Ex Officina Roberti Stephani [Robert Estienne]. (16 x 10,5 cm), s. 68, [5], okł. brosz. współcz.
Traktat o sprawach zwiazanych z odzieżą, pełnił rolę swoistego podręcznika, który oferował wskazówki dotyczące tego, jak należy się ubierać w różnych okolicznościach lub jakie style odzieżowe były popularne w tym okresie. Poruszał także kwestie dotyczące materiałów, krojów, ubiorów używanych w różnych kontekstach społecznych, kulturowych czy rytualnych. Praca jest częścią serii na użytek młodzieży, napisanej przez francuskiego dyplomatę i humanistę Lazare'a de Baďfa (1496-1547). Dzieło De Baďfa zostało zredagowane i skrócone przez Charlesa Estienne'a (1505-1564), uczonego, lekarza i młodszego brata drukarza Roberta Estienne'a (1503-1559). Stan dobry. Ślady niew. zawilg., karta 3/4 z niew. ubytkiem (ze szkodą dla tekstu) dolnego narożnika. Stan dobry. Rzadkie. 1960

Paris 1536. Ex Officina Roberti Stephani [Robert Estienne]. (16 x 10,5 cm), s. 56, [8], okł. brosz. współcz.
Dzieło zawiera opis starożytnych rzymskich naczyń i zostało wydrukowane specjalnie dla rozrywki i edukacji dzieci. (Wydanie 1-sze szkolne). Praca jest częścią serii o rzymskich starożytnościach napisanej przez francuskiego dyplomatę i humanistę Lazare'a de Baďfa (1496-1547). Omawia starożytne rzymskie naczynia, pojemniki, talerze, wazy i pojemniki, z indeksem w kolejności alfabetycznej na końcu. Dzieło De Baďfa zostało zredagowane i skrócone przez Charlesa Estienne'a (1505-1564), uczonego, lekarza i młodszego brata drukarza Roberta Estienne'a (1503-1559). Jego praca odniosła wielki sukces, a wiele wydań różnych części serii zostało wydrukowanych w latach trzydziestych i czterdziestych XVI wieku. Stan dobry. Rzadkie. 1961

Venetiis 1523. Danielis Bomberg. (22:16,5 cm), k. [315], opr. sk. wtórna.
Otarcia oprawy, wpis własn. Stan dobry. Abraham ben Meir de Balmes (1440 - 1523), włoski lekarz, filozof i tłumacz żydowski, przełożył na łacinę wiele hebrajskich prac z dziedziny filozofii i astronomii, które przyniosły mu wielkie uznanie w świecie nauki. Jednym z najważniejszych jego dzieł jest oferowana książka o gramatyce hebrajskiej, opublikowana wraz z tłumaczeniem łacińskim, uważana jest za jedno z najważniejszych dzieł literatury językoznawczej. Balmes zastosował idee gramatyki łacińskiej do opisu języka hebrajskiego. Daniel Bomberg (zm. 1549), jeden z najważniejszych wydawców książek hebrajskich w renesansowych Włoszech.  Z pod prasy Bomberga wyszło około 230 książek w języku hebrajskim, a jego innowacje w hebrajskiej typografii wyznaczały standardy dla późniejszych drukarzy. Bardzo rzadkie.1819.

Quorum Catalogus insequitur Prćfationem. T. 1 - 3 (w 1 wol.). Basileae 1565. Per Ioannem Oporinvm, et Haeredes Ioanis Hervagii. Folio, k. 6 nlb., s. 484, k. 10 nlb.; s. 387, k. 7 nlb.; s. 491, k. 5 nlb., inicjały, marginalia, opr. perg z epoki.
Oprawa: resztki wiązań. Na okł. wytłoczone litery H.U.H.U.S 1600. Karta tyt. w reprodukcji. Ślady niew. zawilg.  Zapiski odręczne na marginesach.  Pieczątki własnościowe na wyklejce i 1 str. Obcięcia barwione na czerwono.
Bazyli Wielki, zw. tez Bazyli z Cezarei (329-379) - święty kościoła katolickiego i prawosławnego, Ojciec Kościoła, biskup Cezarei i metropolita Kapadocji, organizator życia kościelnego i monastycznego, twórca liturgii. Dla głębokiej wiedzy i autorytetu moralnego zyskał przydomek Wielki. Twórca wielu pism teologicznych, kazań, listów. Dzieło zawiera całość twórczości Bazylego, tj. Hexameron.(historia stwarzania świata), Przeciw Eunomiuszowi, Homilie i kazania, Listy, Pisma ascetyczne, Reguła bazylianów, Uwagi i komentarze do Księgi Psalmów i do Księgi Izajasza. Całość w opracowaniu Wolfganga Musculusa. Na początku monolog o charakterze lamentacyjnym napisany przez przyjaciela Bazylego i towarzysza jego pustelniczego życia - św. Grzegorza z Nazjanzu (ca 330-ca 390) - biskupa i Ojca Kościoła.
Musculus Wolfgang (1497-1563) - teolog luterański, tłumacz historyków greckich na łacinę. 18.

conscriptae deductaeq: & in duos tomos distinctae. Quibus omnium illarum provinciarum, Bradantae, Flandriae, Hannoniae, Hollandiae, Selandiae, Geldriae, Frisiae, aliarumq; vincinarum regionum res memorabiles comprehenduntur. Lectu propter miras rerum vicissitudines, mutationesq; cum utilissimae, tum iucundissimae: praesertim hoc nostro seculo. T. 1 - 2 (w 1 wol.)  Francofurti ad Moenum 1580. Expensis Sigismundi Feyerabendii. (36,5 x 25 cm), k. [4], s. 427, k. [10]; s. 187, 2 drzeworyty, współopr., opr. sk. współcz.
Karta tyt. w reprod., ślady zawilg. Stan dobry. Roczniki opisujące historię Belgii.994.

Cum Privilegio. Impressum Venetiis per nobilem virum Luceantonium de Gionta (Giunta) Florentinum 1503, die ultimo Augusti Regnate inclyto principe Leonardo Lauretano. 8, k. 205 nlb., 1 drzeworyt całostr., inicjały w drzeworycie, opr. perg. z epoki.
Ślady zawilg. i zalania, niewielkie zaplamienia, przy końcu wewnętrzny margines mocniej zawilg., brak jednej karty nr 178, w przypadku 4-ech kart, zewnetrzny margines nieco podniszczony, blok książki poluźniony. Ogólny stan dobry. Druk dwuszpaltowy. Postinkunabuł. Bernard (święty) (1091 - 1153), opat klarawalleński, doktor kościoła, wpłynął na wielu władców i możnych aby podjęli krucjaty dla oswobodzenia Ziemi Swiętej. Założył 160 klasztorów na terenie Włoch, Francji i Niemiec. Dzieła Świętego Bernarda miały mnóstwo wydań. Na język polski celniejsze pisma tłómaczył Michał Bohusz Szyszko. (Orgelbrand). Rzadkie. 5.

Ubi examinantur propositiones Confessionis Augustinianae: quibus ceu catholicis pronunciatis, D. Hieronymus Torrensis Iesuita, summam totius Jesuitiae theologae complecti voluit. Tubingae 1568. Apud Viduam Ulrici Morhardi. (18,5 x 14,5 cm), s. [22], 113, inicjały w drzeworycie, opr. karton.
Ślady zawilg. i zaplam. Jedna skł. luzem. Niew. przetarcie na k. tyt. Otarcia opr. Nadpęknięcie grzbietu opr.996.

nihil de prioribus omissis: aliquibus tame[m] tum in colu[m]nis: tu[m] in marginibus additis: quibus facilius ea que nititur lector inuenire pot[est].  Lugduni  1514.  Imp. Johanis Cleyn. (29,5 x 20,5 cm), k. 196, [10], inicj. drzeworytowe, marginalia, sygnet druk pod tekstem, opr. pł. współcz. Tekst w szpaltach. K. tyt. w kolorze czerw. W kolofonie dane wydawn.: Gabrielis Byel [...]  industria et impensis probi viri Johannis Cleyn alemanni, chalcographi atque bibliopole in famatissimo Lugdunensi emporio, impressa, optatum sortita est finem anno domini millesimo quingentesimo decimo septimo, ad kalendas junias. 
Wyklejki nowe. Na grzbiecie wytłoczony złocony tyt. Obcięcia barwione. Ślady kornika. Na k. tyt. i pierwszej karcie pieczątki własnośc. Odręczny podpis i liczne zapiski na kilku pierwszych kartach. Pod tylną okł. kieszonka. Egz. nieco przycięty przy górnym marg. Stan dobry. Dzieło zawiera obszerny traktat opisowy o kanonie Mszy św. Biel Gabriel (ca 1410-1495) - niemiecki filozof i teolog scholastyczny, przedstawiciel nominalizmu, przełożony wspólnoty Braci Wspólnego Życia w Butzbach, profesor teologii w Tybindze. Rzadkie.997.

Cum assertionibus in margine sacri Conc. Trid. & annotationibus necessariis [...] autore Zacharia Andriano Brix [...]. Brixiae 1576. Apud Petrum Bozzolam. 4 ̊, [32] k., 1013 s., [1] k. : inicj., winiety, marginalia, obwódki, sygnet druk. Opr. perg. miękka, z epoki.
Otarcia oprawy, ślady po wiązaniach. Niewielkie zawilg. Na k. tyt. podpis własność. Biel Gabriel (ca 1410-1495) - niemiecki filozof scholastyczny i teolog (przedstawiciel nominalizmu, twórca kierunku via moderna). W 1468 r. wstąpił do wspólnoty braci wspólnego życia, od 1484 r. prof. teologii w Tybindze. Dzieło teologiczne, zawierające objaśnienie kanonu Mszy św. 22.

(Augsburg 1524). Simprecht Ruff. (16 x 10,5 cm), s. [56], okł. brosz. (XIX w.)
Stan dobry. Theobald Billicanus (1493-1554), niemiecki teolog i prawnik. Studiował u Filipa Melanchtona, zwolennik reformacji. Spór teologiczny pomiędzy autorem, a profesorem teologii na Uniwersytecie w Ingolstadt Leonardem Marstaller'em (1488-1546). 1421.

In Quartum Librum Sententiarum elaborata Dilucidatio. Collectis universis prioribus editionibus, quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis antea sparsim legebatur [...]. Recognescente R.P.M. Ioanne Balainio Andrio [...]. Cum quintuplici indice. Venetiis 1573. Ad signum Seminantis. 8°, [8], 658 k. : inicj., winiety, sygnet druk. Druk w szpaltach.
Opr. perg., zapl. i zawilg. Na k. tyt. podklejony ubytek. Znaczne zawilg.
Św. Bonawentura, właśc. Giovanni Fidanza (1221-1274) - teolog, filozof scholastyk, doktor Kościoła, biskup, kardynał, siódmy generał franciszkanów, nazywany Doktorem Serafickim. Dzieło zawiera czwarty tom komentarza do czterech Ksiąg Sentencji Piotra Lombarda. 623.

Ab illustriss. ... Carolo Borromaeo, ... iampridem ad suae diocesis, & prouinciae vsum editae nunc autem ex ecclesiae Mediolanensis Actorum libro, opera ... Ioannis Francisci nuncij apost. episcopi Vercellensis, excerptae. Coloniae 1587. Apud Maternum Cholinum.  (16,5 x 11 cm), s. 425, [1], 1 portret w drzeworycie w tekście. (oraz)
LINDANUS Wilhelm - De vera Christi Iesu Ecclesia, Ubinam Locorum Nunc Tempestatis certò iuxta ac infallibiliter inuenienda, Reverendissimi Domini VVilhelmi Lindani Episcopi Ruraemonden. Diatriba Analytica, Ad egregios viros Georgium Maiorem, caeterosq́ue Academię, VVittenbergicae Theologos: quae nouae ipsorum Confessioni CXXX. Propositionibus anno LXX. aeditę, vanissimisq́ue Germanici sui istius schismatis causis respondet. Coloniae 1572. Apud Maternum Cholinum.  (16,5 x 11 cm), k. [16], s. 310, drzeworyt tyt., współopr., opr. sk. z epoki.
Ślady niew. zawilg., otarcia i przetarcia oprawy, ubytki na grzbiecie i oklejenia papierem. Stan dobry.  Na karcie tyt wpis własn. "Ex Libris Henrici Wenceslai oderwolf Parochi in Kältscher 1651", w dolnej części: "Ex Lib. Mathia Eytneri Can Vratis. Praepos et Comits. Niss". Mthias Eytner (1559-1599), duchowny katolicki we Wrocławiu i Nysie, oraz wpis: "Collegi Societas Jesu Oppawa 1637".  Opawa na Śląsku. Karol Boromeusz, wł. Carlo Borromeo (1538-1584), włoski kardynał, arcybiskup Mediolanu, święty Kościoła katolickiego. Lindanus Wilhelm (1525 - 1588), inkwizytor, biskup Roermond i teolog katolicki. 1422.

dialogus ex Hippocrate, Galeno, caeterisque medicorum peritissimorum decerptus, et nunc primum aeditus.  Paris 1536. Ex Officina C. Wechel. (15,5 x 10 cm), s. [44], inicjały w drzewor., opr. sk. wtórna?
Ślady niew. zawilg., przednia okładka luzem. Stan dobry. Praca znanego lekarza włoskiego G. F. Brancaleoni (ur. 1500-zm.?). W 1535 roku został wezwany do Rzymu w sprawie konsulatcji medycznej do chorego  wnuka króla Karola V. Zainspirowany konsultacjami z trzema innymi lekarzami również wezwanymi do chorego, opublikował w Rzymie w tym samym roku "Dialogus de balneorum utilitate..", publikacja została wznowiona już w następnym roku w Paryżu i Norymberdze. Z oferowanej pracy wynika, że Autor był zwolennikiem medycyny naturalnej, przede wszystkim hydroterapii, a przeciwnikiem leczenia farmakologicznego. Rzadkie. 1423.

His accessit modus studendi in utroque iure per Ioannem Baptistam Caccialupum. Omina ad vetustorum exemplarium fidem nunc demum diligentissime repurgata. Lugduni 1553. Apud Seb. Gryphium. (17,5 x 11 cm), s. 469, [35], inicjały, drzeworyt tyt., opr. brązowa sk.
Brak ostatnich 4-ch kart nieliczbowanych - w ich miejsce reprodukcje. Ślady zawilg., niew. ślady zaplam. i zabrązowień. Na k. tyt. przekreślony wpis własn. z epoki. Na przedniej i tylnej okł. tłoczone obramowania ze złoc. ornamentami. Grzbiet opr. 7-mio polowy ze złoc. ornamentami. Narożniki oprawy naprawiane.
Brant Sebastian (1457-1521) - niemiecki humanista i satyryk, doktor prawa, syndyk w Strasburgu. Pisał w jęz. łacińskim, początkowo utwory poetyckie, potem satyryczne - najbardziej znany jako autor "Statku głupców". Dzieło stanowi wykład prawa, uzupełnione jest na końcu aneksem o sztuce studiowania "Modus studendi". Jego autor Giovanni Battista Caccialupus (ok. poł. XV w.) to wielki włoski humanista, profesor w katedrze prawa w Sienie.1000.

His Accessit, Modus studendi in vtroque iure, per Ioannem Baptistam Caccialupum. Omnia ad vetustorum exemplarium fidem nunc demum diligentissime repurgata. Venetiis 1555. Apud Cominum de Tridino Montisferrati. 8°, 199, [14] k. inicj., winiety, marginalia, sygnet druk. Obcięcia barwione. Opr. psk. wtórna.
Lekkie otarcia. Grzbiet ze zwięzami, tlocz. ornamentem i szyldzikiem. Ślady niew. zawilg. Pod okł. „Exlibris G.H.".  Brant, Sebastian (1458-1521) - doktor praw, przedstawiciel wczesnego renesansu; działał w Bazylei. Traktat prawniczy. 26.

Omnia ab authore recognita. Cum indice. Lugduni 1546. Apud Antonium Vincentium. Excudebant Ioannes & Franciscus Frellonii fratres. (12,5 x 8 cm), s. 281, [7], opr. sk. z epoki, złoc. na licu i tylnej okł. 
Praca na temat wszystkich ówcześnie syropów będących w powszechnym użyciu. Antonio Musa Brassavola (1500-1555) - włoski lekarz; był nadwornym lekarzem Franciszka I, Karola V, Henryka VIII i papieży Pawła III, Leona X, Klemensa VIII i Juliusza III. Jako pierwszy wykonał udany zabieg tracheotomii. Brak grzbietu, mocne otarcia i zaplamienia opr., podpis własn., miejscami zabrązowienia i rdzawe plamki na kartach, poza tym stan wewn. dobry. 9482/8.  1870.

Nuperrime, post omnes ipressiones, ad ungue recogniti... Venetiis 1540. Victor a Rabanis. (16 x 10,5 cm), k. [4], k. 134, k. [2], na k. tyt. i ostatniej, drzeworyt: Syrena w koronie trzymająca w rękach dwa podniesione ogony, opr. perg. z epoki?
Ślady zaplamień, zapiski na k. tyt., po karcie nr 84 następuje przeskok do karty 89, ale kustosz z karty 84 znajduje swój odpowiednik na karcie 89, zatem kustosz może być jedynie pomyłka drukarsją, a nie brakiem. Druk dwuszpaltowy. Zbiór kazań i mów na różne okazje i dla różnych warstw społecznych i stanów (dla kobiet i mężczyzn, na śmierć i zaślubiny, na okazje zwyczajne i szczególne) - z tego powodu kazania pisane są w mowie potocznej i w języku literackim. Zbiór bywa porównywany do podobnych kazań św. Bernarda z Clairvaux. Po raz pierwszy drukowane w 1482 roku doczekały się wielu kolejnych wydań. Gregorius Britannicus (XVI w.) - dominikanin, kaznodzieja z Brescii. Związki rodzinne z pewnością pomagały mu w wydawaniu książek - jego dwaj bracia Angelo i Giacomo byli drukarzami. Rzadkie. 1424.

Pria pars. (Cz. 1). Lugduni (Lyon 1522 ?). R. Morin. 8, k. 38 nlb., CCCXII (312), drzeworyt tyt., 1 drzeworyt, inicjały, opr. perg. z epoki.
Ślady niew. zawilg. i zaplamień., karta tyt. w kol. czerwonym i czarnym, niew. uszkodzenia karty tyt. Stan dobry. Suma kaznodziejów, tj. zbiór rozmaitych przykładów do kazań. Bromyard J. (zm. 1352), dominikanin. 27.

und Zerbst/ auff 1055. Jar : In Sechs unterschiedlichen Büchern/ Mit vielen schönen alten Historien/ Geschichten/ Königlichen und Fürstlichen Wapen gezieret und beschrieben. Mit einer Vorrede Herrn Philippi Melanchton. (Wyd. 1). Leipzigk 1556. Gedruckt durch Jacobum Verwaldt/ wonhafftig in der Nickels Straffen. (29,5 x 19 cm), k. [10], k. CVIII (108), k. [26], 207 drzeworytów herbowych w tekście, winiety w drzeworycie, opr. kart. współcz.
Ślady zawilg., karta tyt. z podkleonym fragmentem marginesu, pieczęcie, egzemplarz nieco przycięty, pomyłki w paginacji. Brotuff Ernst (1497-1565) - niemiecki historyk, zwolennik reformacji,  burmistrz Merseburga. Do jego najcenniejszych dzieł należy oferowana tu "Genealogiczna historia Domu Anhalt" z niezwykle cenną przedmową Filipa Melanchtona.  Całość bogato ilustrowana wizerunkami herbów. Rzadkie. 1173.

tomis digesta quattuor, quoirum elenchus operi praefixus est per Othonem Brunfels. T. 1 - 2 (w 1 wol.). [B. m.] 1529. 16, k. [3], 40 (w miejsce 77-miu), wineta tyt., opr. sk. współcz.
Ślady niew. zawilg. Stan dobry. W tytule przekreślone nazwisko Melanchtona.
Brunfels Otto (ca 1488-1534) - niemiecki humanista z Moguncji, kartuz w Strasburgu w latach 1510-21, wykształcony lekarz i botanik - przez Linneusza nazwany „ojcem nowożytnej botaniki". Nauczyciel i autor licznych dzieł popularyzujących naukę. Rzadkie. 28.

Au roy D'Angleterre Edouard, sixieme de ce nom. II. Livres tresutiles & necessaires non seulement a tous theologiens & jurisonsultes mais aussi a tous ceux qui sont commiz au gouvernement des Republiques & Communautez. Matth. VI. Demandez premierement le Royaume de Dieu sa iustice: toutes choses vous seront baillees auec. Geneve 1558. Par Iaques Berthet. (14 x 9,5 cm), k. [8], s. 582, k. [5], opr. perg.z epoki.
Zapiski z epoki., ślady zawilg., opr. nieco zabrudzona. Martin Bucer ( 1491 – 1551) niemiecki reformator protestancki. Współpracował z Oswaldem Myconius. Jednym z jego dzieł był podręcznik na temat rekonstruowania życia kościelnego i publicznego według zasad opisanych w Piśmie Świętym. Oferowane dzieło "De regno Christi" (wyd. 1: 1557) zawiera syntezę jego myśli teologicznej.816.

Reliqua quae hoc libro tractantur, ex praefatione cognosces. Moguntiae 1560. Apud Franciscum Behem. (30,5 x 20 cm), k. [6], s. 400, k. [3], opr. sk. z epoki (?).
Wpis własn. z epoki, ślady zawilg. i kornika, oprawa z otarciami i ubytkiem grzbietu, na obu okładkach złoc. superexlibrisy. Katolicki teolog Michael Buchinger (1520-1571), w swym głównym dziele "Historia kościoła" broni władzy i sukcesji papieskiej począwszy od św. Piotra do papieża Pawła IV. 1002.

Reliqua quae hoc libro tractantur, ex praefatione cognosces. Lovanii 1560. Apud viduam Seruatij Saffeni, impensis haeredum Arnoldi Birckmanni. (29,5 x 20 cm), k. [6], s. 400, k. [3], opr. karton. współcz. na podobieństwo starego manuskryptu.
Wpis własn. z epoki, niew. ślady zawilg. Ubytki kilku marginesów podklejone. Szyldzik na grzbiecie opr. Katolicki teolog Michael Buchinger (1520-1571), w swym głównym dziele "Historia kościoła" broni władzy i sukcesji papieskiej począwszy od św. Piotra do papieża Pawła IV.1003.

Ab eodem accuratč recogniti, atque amplius tertia parte aucti. Parisiis 1548. Ex officina Roberti Stephani typographi Regii. Folio, s. 1109, k. 21 nlb., inicjały, sygnet. druk. Tekst w jęz. łac. i greckim, na końcu indeks grecki. Opr. sk. dawna.
Oprawa: otarcia, ubytki, ślady kornika. Grzbiet ze zwięzami, naprawiany później płótnem, też uszkodzony i z 2 nalepkami. Ślady zawilgocenia. Na k. tyt. odręczny podpis. Piękne drzeworytowe inicjały. Dzieło „Commentarii..." powstało na prośbę Erazma z Rotterdamu (I wyd. 1529 - to jest już piąte), i zawiera komentarze leksykograficzne na temat języka greckiego. W owym czasie stanowiło znakomity podręcznik do studiowania antycznej greki. Budé Guillaume (1468-1540), znany bardziej w łac. formie Budaeus - wszechstronny humanista, z wykształcenia prawnik, posiadał tak ogromną wiedzę również z dziedziny teologii, matematyki i filologii, że Erazm z Rotterdamu nazwał go „cudem Francji". Był sekretarzem i notariuszem króla Karola VI, potem Franciszka I. Najbardziej znany jednak jako znakomity hellenista i tłumacz z greki na łacinę. Rzadkie. 29.

Adiectis tabula Capitulorum atq[ue] indice Alphabetario omnium hoc in opusculo contentorum absolutissime concinnatis. Argentoratum. (Edycja Augustijn Agge). (Strassburg) 1514. Joh. Knoblouch. Impens. Pauli Goetz. (21,5 x 16 cm), k. 170, [8], opr. pł. (XX w.)
Pieczęcie (nieaktualne), exlibris. Ślady kornika i zawilg., karta tyt. uszkodzona i podklejona. Verso karty tyt. w reprodukcji, brak 7-miu ostatnich kart indexu, kilka innych kart z niew. przycięciami i niew. uszkodzeniami. Podręcznik dla księży na temat siedmiu sakramentów, dziesięciu przykazań, urzędów i administracji kościelnej.1425.

In quuo restituendo, atque exornando haec praestititmus. Additamenta Pauli Manutii, tum ad intelligendam, tum ad exornandam linguam Latinam, quaedam etiam Romanarum rerum scientiam utilissima. Adiecta sunt synonyma, vocum differentiae, aantitheta, lectiora adagia, voces Ciceronianae, etc. T. 1 - 2. Venetis 1590. Apud Ioannem Gryphium. (34 x 23 cm), k. 3 - 206; k. 198, k. 17: Paulus Manutius Aldi Filius Bonarum litterarum studiosis (Additamenta in Calepino); k. 20: Henrici Farnesi Eburonis, de verborum splendore et delectu, ad ubertatem & copiam dicendi, appendiculae du ae, ... , opr. psk. wtórna.
Brak kilku kart do numerowanej karty 2 (w tym karty tyt.), wpisy własn., ślady niew. zawilg., na grzbiecie odciśnięto mylny tytuł.818.

Passim conciliorum prćsertim Florentini et Tridentini decretis, et legibus iuris ciuilis adaucta. His accesserunt Concordata Germanić, vnà cum notis, Commentarius in Regulas iuris libri VI. Decreta. Auctore Henrico Canisio Noviomago [...]. Ingolstadii 1600. Ex Officina Typographica Ederiana, apud Andream Angermarium. Impensis Eliae VVilleri. 4⁰, [10] k., 484 s., [13] k. : inicj., winiety, marginalia.
Współopr.: CANISIUS Hendrik - Henrici Canisii [...] Refutatio trium tractatuum nuper editorum a quodam Jc. Heidelbergensi, suo, Marsilii de Padua, et Guilelmi Occami, nomine. Ingolstadii 1600. Ex Officina Typographica Ederiana, apud Andream Angermarium. Impensis Eliae VVilleri. 4⁰, [4] k., 147 s. : inicj., winiety, marginalia, sygnet druk.
Opr. perg., przybrudzona. Zawilg. Tyt. piórkiem na grzbiecie. Ślady po wiązaniach. Na wyklejce zapiski. Canisius Hendrik (1548-1610) - belgijski prawnik, historyk, profesor prawa kanonicznego w Ingolstadt (Niemcy). 31.

Exposita et aucta a Casparo Peurco. Accessit locupletiss, rerum ac uerborum memorabilium Index. Witebergae 1562. Excudebat Petrus Seitz. (16 x 10 cm), k. [8], 276, [35], ozdobne inicjały, opr. perg. z epoki. 
Kronika Cariona poświęcona cesarzom rzymskim, począwszy od dziejów Karola I Wielkiego (742/747-814), do Fryderyka II Hohenstaufa (1194-1250). Praca dedykowana Zygmuntowi Hohenzollernowi, synowi Jadwigi Jagiellonki. Kroniki Cariona stały się ważnym dziełem w luterańskiej i protestanckiej w ogóle myśli. Z oryginału została całkowicie przepisana w łacinie przez Melanchtona i Peucera - luterańscy humaniści zmienili tradycyjną formę kroniki w średniowieczną narrację reformacyjną. Zygmunt Hohenzollern (1538-1566) - arcybiskup Magdeburga i biskup Halberstadt; syn elektora brandenburskiego i Jadwigi Jagiellonki, córki Zygmunta I Starego. Jego wuj, król Zygmunt II August rozważał możliwość powierzenia mu polskiej korony po swojej śmierci, ten jednak zmarł przed nim. Stan dobry, otarcia i przebarwienia opr., na kartach miejscami niew. zabrązowienia. 9200/17. 1859.

Antverpiae 1569. In aedibus Viduae & Haeredum Ioan. Stelfii. 8, k. 8 nlb., 380, opr. sk. z epoki.
Stare wpisy własn. na karcie tyt. i ostatniej, ślady niew. zawilg.; oprawa z ubytkami skóry na grzb., otarcia oprawy. Stan dobry. 35.

Venalis habetur apud diuu[m] Claudiu[m] vici Sancti Jacobi in edibus Francisci Regnault uniuersitatis Parrhisio[rum] librarii. (Paryż 1510). (16 x 11,5 cm), s. [400], opr. perg. współcz. 
Wpis własn., karta tyt. naprawiana, w kolorze czerwonym i czarnym. Ślady niew. zawilg., druk 2-szpaltowy.  "Historia tripartita" czyli historia kościoła złożona z trzech części, to 12 ksiąg składających się z fragmentów trzech historyków kościoła: Teodoreta, Sozomenosa i Sokratesa, przełożonych na łacinę przez Epifaniusza Scholastyka. Kasjodor (ca 490-ca 583) - historyk rzymski i chrześcijański pisarz łaciński. Starannie wykształcony przeszedł przez różne szczeble hierarchii urzędniczej na dworze władców ostrogockich. W 555 r. założył w Vivarium klasztor według reguły Benedykta z Nursji, będący równocześnie ośrodkiem religijnym i naukowym - tam zbierał pamiątki po rzymskiej cywilizacji i pracował naukowo. Rzadkie.820.

Postremum summa cura aucti & recogniti. Paris 1541. Ex Officina Chalcographica Michaelis Vascosani. Folio, k. 10 nlb., 227, inicjały w drzeworycie, opr. kart. (stara).
Ślady zawilg., kornika, nieliczne przedarcia, pieczęć. Stan dobry. Znane dzieło spowiednika i doradcy Karola V i Filipa II. Alfonso de Castro (1495 - 1558), autor sławnego dzieła przeciw herezji, które doczekało się 12 wydań. Rzadkie. 36.

Lugduni 1573. Apud Antonium de Harsy. 8, k. 15 nlb., s. 942, k. 24 nlb., opr. perg. z epoki.
Exlibris, zapiski na karcie przedtyt., oraz wpis własn. na karcie tyt. Stan dobry. Zbiór różnych wypowiedzi wielu doktorów obojga praw, cywilnego i kanonicznego. 37.

Complectens Explicationem Locorvm: De Sacramentis in genere, De Baptismo, De Confirmatione, De Eucharistiae Sacramento, De Communione [...] & De Matrimonio. Avthore Martino Chemnicio [...]. Francofvrti ad Moenum 1576. Apud Pavlum Refellervm. 8, [16], 1285, [33] s. : inicj., marginalia. Na końcu data wyd.: MDLXXVII. Obcięcia barwione na zielono.
Opr. sk., tłocz., otarta. Grzbiet ze zwięzami, popękany. Niewielkie zawilg., ślady kornika. Na s. 532 zapiski atramentowe.
Chemnitz Martin (1522-1586) - jeden z najwybitniejszych teologów luterańskich, studiował matematykę i astrologię, potem teologię (był m.in. bibliotekarzem książęcym w Królewcu), autor i współautor wielu kluczowych dla luteranizmu dzieł teologicznych. To dzieło dotyczy Soboru Trydenckiego. 38.

Eusebii cognomento Pamphili Caesareae Palaestinae Episcopi lib.10. Eiusdem de vita Constantini magni lib.4. Oratio Constantini magni ad sanctorum coetum. Oratio eiusdem Eusebii in laudem Constantini magni ad trigesimum illius imperii annum, nunquam antehac nec Graece, nec Latine impressa. Lovanii 1569.  Excudebat Seruatius Sassenus, sumptibus haeredum Arnoldi Birckmanni. (17,5 x 11 cm), k. [32], k. 361, opr. sk. z epoki.
Histopria kościoła w interpretacji Johna Christophersona (zm. 1558), kapelana i spowiednika królowej Anglii Marii I. Studiował w Cambridge i Louvain. Ślady niew. zawilg., blok książki poluźniony, oprawa z otarciami i ubytkami na grzbiecie, pęknięcie przy grzbiecie. 1555.

Recognita, et additis Ecclesiae Christi ac Impery Romani rebus praecipuis, ab initio Mundi, usq ad nostram aetatem contexta. Rostochii (Rostock) 1573. Excudebat Iacobus Lucius. 8 (mała), k. [8], s. 565,  [9], 558 - 576, k. [32], ozdobne inicjały, opr. pperg. z epoki. 
Brzegi kart barwione. Przybrudz., pęknięcia i mocne otarcia opr., przybrudz. wyklejek, niew. ślady zalania kart, błędy w paginacji. Chronologiczna historia Herodota i Tukidydesa, zawiera również najważniejsze wydarzenia związane z Cesarstwa Rzymskiego i kościoła katolickiego od początku, aż do czasów ówczesnych. Pojedyncze terminy w tekście podane są w języku greckim. David Chytraeus (1530-1600) - niemiecki teolog luterański i hitoryk, organizator szkolnictwa, profesor Uniwersytetu w Rostocku, jeden z autorów formuły zgody. Herodot, Tukidydes - historycy greccy. Rzadkie. 1718

Et, Historicorum fere omnium series, & argumenta, breuiter, & perspicue exposita, a Davide Chytraeo. Addita est chronoliga Historiae Herodoti, Thucydidis, Xenophontis, Diodori Siculi, Cornelij Taciti, Procopij, & c. Argentinae (Strasburg) 1565. Apud Christianum Mylium. (16 x 9,7 cm), k. [56]; (oraz):
- Chronologia Historiae Herodoti, & Thucydidis. Argentorati (Strasburg) 1565. Excudebat Christianus Mylius. (16 x 9,7 cm), k. [83], 1 skł. tabl., współopr., opr. płsk. (XVIII/XIX w.), złoc. napisy na grzbiecie. 
Niew. otarcia opr., zażółcenia, podkreślenia w tekście, naddarcia i zaplamienia skł. tabl. Pierwsza praca dotyczy tego, jak zabrać się do czytania historii we właściwy sposób i zawiera listę nazwisk oraz argumentów prawie wszystkich historyków zwięźle przedstawionych przez autora, zaś druga zawiera chronologiczne dzieje Herodota i Tukidydesa. David Chytraeus (1530-1600) - niemiecki teolog luterański i historyk, organizator szkolnictwa, profesor Uniwersytetu w Rostocku, jeden z autorów Formuły Zgody. Herodot, Tukidydes - historycy greccy. Rzadkie. 1774.

Vitebergae 1563. Excudebat Iohannes Crato. 8 (mała), k. [48], (oraz):
- Chronologia Historiae Herodoti, & Thucydidis. Vitebergae 1563. Excudebat Iohannes Crato. 8 (mała), k. [81], w tym 1 skł., współopr., opr. pperg. 
Brzegi kart barwione. Niew. otarcia, przybrudz. i ślady zaplamienia opr., odręczne notatki na obu stronach k. tyt., ślady zawilgocenia opr. i kart, podkreślenia w tekście. Pierwsza praca dotyczy tego, jak zabrać się do czytania historii we właściwy sposób i zawiera listę nazwisk oraz argumentów prawie wszystkich historyków zwięźle przedstawionych przez autora, zaś druga zawiera chronologiczne dzieje Herodota i Tukidydesa. David Chytraeus (1530 - 1600) - niemiecki teolog luterański i historyk, organizator szkolnictwa, profesor Uniwersytetu w Rostocku, jeden z autorów fomuły zgody. Herodot, Tukidydes - historycy greccy. Rzadkie. 1717.